
Standard kampioen! Leuk voor de voetballerliefhebbers in het Luikse denk je dan. Maar deze titel kan wel eens de opmars van de Luikse economie betekenen.
Het stadion van Standard ligt knal in het centrum van de Luikse staalindustrie, of wat daar nog van overschiet. In een grijze omgeving van vervallen fabrieken en eenzaam rokende torens zorgt het rode stadion van Standard de Liège voor enige verstrooiing. De hoop van de Luikenaar is dan ook gesteld op voetbalclub Standard de Liège. Het gaat zelf zo ver dat de productie op maandag een stuk minder is als Standard verliest in het weekend. Dit toont aan hoe erg voetbal leeft in deze industriestad, maar ook hoe het voetbal een oplossing kan bieden.
De landstitel van voetbalclub Standard Luik en het daarbij horende ticket voor de Champions League kan en moet de industriestad uit het slop halen. Iedereen moet mee profiteren van deze unieke kans waar heel Luik al 25 jaar vol frustratie op zit te wachten. Luik moet terug economisch en toeristisch interessant worden. Op zaterdag en zondag moet men op Saint-Lambert (het stadsplein van Luik) terug over de koppen kunnen lopen.
Een confronterende dialoog:
André (76) en Matthieu (81), 2 ex-arbeiders van een cockerill-fabriek te Luik. Beiden zijn geen fanatieke supporters maar zeggen het volgende over Standard de Liège:
André: “Het goede is: als Standard speelt komen ze hier de straat vegen. Het slechte: in de zomer wordt er niet gevoetbald. Dan is het hier nog smeriger dan anders. Ik vraag me af wat er gebeurt als de club over enkele jaren een nieuw stadion opent, ergens anders in Luik.”
Matthieu: “Dan komt hier misschien een winkelcentrum. En dan kan jouw vrouw daar wc-madam gaan spelen.”
André: “Dat zien we dan wel weer: nu ga ik koffie drinken”
Als de stad Luik het product Standard de Liége goed managet, dan ben ik er van overtuigd dat heel Luik daar de vruchten van zal plukken en langzaam uit het slop kan komen.
Het stadion van Standard ligt knal in het centrum van de Luikse staalindustrie, of wat daar nog van overschiet. In een grijze omgeving van vervallen fabrieken en eenzaam rokende torens zorgt het rode stadion van Standard de Liège voor enige verstrooiing. De hoop van de Luikenaar is dan ook gesteld op voetbalclub Standard de Liège. Het gaat zelf zo ver dat de productie op maandag een stuk minder is als Standard verliest in het weekend. Dit toont aan hoe erg voetbal leeft in deze industriestad, maar ook hoe het voetbal een oplossing kan bieden.
De landstitel van voetbalclub Standard Luik en het daarbij horende ticket voor de Champions League kan en moet de industriestad uit het slop halen. Iedereen moet mee profiteren van deze unieke kans waar heel Luik al 25 jaar vol frustratie op zit te wachten. Luik moet terug economisch en toeristisch interessant worden. Op zaterdag en zondag moet men op Saint-Lambert (het stadsplein van Luik) terug over de koppen kunnen lopen.
Een confronterende dialoog:
André (76) en Matthieu (81), 2 ex-arbeiders van een cockerill-fabriek te Luik. Beiden zijn geen fanatieke supporters maar zeggen het volgende over Standard de Liège:
André: “Het goede is: als Standard speelt komen ze hier de straat vegen. Het slechte: in de zomer wordt er niet gevoetbald. Dan is het hier nog smeriger dan anders. Ik vraag me af wat er gebeurt als de club over enkele jaren een nieuw stadion opent, ergens anders in Luik.”
Matthieu: “Dan komt hier misschien een winkelcentrum. En dan kan jouw vrouw daar wc-madam gaan spelen.”
André: “Dat zien we dan wel weer: nu ga ik koffie drinken”
Als de stad Luik het product Standard de Liége goed managet, dan ben ik er van overtuigd dat heel Luik daar de vruchten van zal plukken en langzaam uit het slop kan komen.
Bent u overtuigd dat het voetbal een stad uit het slop kan halen? Of vindt u dit iets simplistisch voorgesteld? Waar zitten de gevaren, de pijnpunten? Reageer naar believen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten